جمعه...

هفته دفاع مقدس

این فصل را با من بخوان باقی فسانه است

این فصل را بسیار خواندم عاشقانه است

 

صهیونیسم3

 

صهیونیسم چیست؟

در دوران های گوناگون تاریخی و طی سالیان دراز، زرسالاران و سردمداران یهودی همواره در پی تسلط بر هه دنیا بودند که ریشه در نژاد پرستی آنها دارد.

جنبش صهیونیستی به عنوان یک تشکل سیاسی سازمان یافته، در جهت رسیدن به هدف مذکور، در سال 1897 توسط تئودور هرتزل(1904-1860) که یهودی اهل مجارستان بود، بنیانگذاری شد. هرتزل در پی انتشار کتاب "دولت یهود" خود، با استفاده از جو ضد یهودی آن روز توانست اولین کنگره صهیونیستی را در شهر "بال" سوئیس در سال 1897 برگزار نماید.

هرتزل در جریان کنگره اول چنین می گوید:" ما قصد داریم سنگ بنای خانه ای را بگذاریم که امت یهود در آن ماوا خواهد گرفت... و صهیونیسم در پی ایجاد وطن ملی یهودی در فلسطین با ضمانت قانون و شناسایی بین المللی است."

در این کنگره، سازمان جهانی صهیونیسم با هدف گردآوری انجمن ها و اتحادیه های یهودی در یک سازمان جهانی به قصد ایجاد انسجام در تلاش های فکری و عقلی آنان بوجود آمد. این سازمان به جهت معنای صهیون ریاکارانه نام جنبش خود را صهیونیسم گذاشت تا با تبلیغات خود، بتواند عمل غاصبانه خود را نزد جهانیان توجیه تموده و نیز وسیله ای جهت توجه توده یهودیان پراکنده در سراسر جهان باشد.

سازمان صهیونیسم بین الملل در درجه اول از مجموع اتحادیه ها و سازمانهایی تشکیل شده که در کشور های مختلف و بر اساس شرایط آن کشورها فعالیت می کنند. همچنین اتحادیه ها و سازمانها بین الملل صهیونیسم نیز وجود  دارند که تحت نظارت و هدایت سازمان صهیونیسم بین الملل در زمینه های دینی، اجتماعی، سیاسی، صنفی و حتی جنسیتی، حرکت خویش را شکل می دهد.( مهدی رضوی، نیرنگ سازی صهیونیسم، ص2)

کنگره صهیونیسم بین الملل

این کنگره، از مجموع نمایندگان صهیونیست کشورها و اتحادیه های کشور صهیونیسم(که عمدتا سرمایه داران و منتقدین بودند) تشکیل شد. این کنگره، عالی ترین مرجع تصمیم گیری کلان صهیونیستها ایت که هیاتهای مختلفی مانند قانونگذاری، قضایی، نضارتی، اقتصادی، اقلیتی و حزبی را دربر می گیرد. این کنگره ابتدا هر سال یکبار، سپس هر دو سال یکبار و اکنون هر چهار سال یکبار، برگزار می شود.

کمیته عمومی صهیونیسم

این کمیته در خلال برگزاری کنگره وظیفه هدایت سازمان را برعهده دارد. این کمیته هر سال یکبار به صورت عمومی  و هیئت رئیسه آن به طور منظم، هر یک تا یک ماه و نیم تشکیل جلسه می دهد.

ادامه دارد...

---------------------

--------------

-------

پشت صحنه...؟!

قال الله العزیز الحکیم: انا نحن نزلنا الذکر و انا له لحافظون

پشت صحنه ی این حرکات شرارتبار چیست و کیست؟

مطالعه ی این روند شرارت که در این سالها با عملیات جنایتبار در افغانستان و عراق و فلسطین و لبنان و پاکستان همراه بود، تردیدی باقی نمیگذارد که طرّاحی و اتاق فرمان آن در دستان سران نظام سلطه و اتاق فکرهای صهیونیستی است.

 *پیام مهم ولی امر مسلمین جهان به امت بزرگ اسلام در پی اهانت نفرت انگیز به قرآن شریف در آمریکا (۱۳۸۹/۰۶/۲۲ - ۲۱:۳۵)

صهیونیست2

دیانت یهود

دیانت یهود در حال حاضر بر دو اصل مبتنی است. یکی تورات و اصل دیگر تِلمود. هر دو اصل ساخته و پرداخته خود یهود است: اصل اول تورات را در هفتصد یا هشتصد سال قبل از میلاد نوشته اند و اصل دوم را در بین قرن سوم یا پنجم میلادی.

دانشمندان اتفاق نظر دارند که خروج حضرت موسی(ع) از مصر به سوی شبه جزیره سینا در اوایل قرن سیزده قبل از میلاد(1320ق.م) اتفاق افتاده است و تورات بین سالهای 586-539 قبل از میلادنوشته شده است، یعنی حدود هفت یا هشت قرن بین عصر موسی(ع) و زمان حضرت ابراهیم (ع) و تدوین تورات حدود سیزده قرت فاصله بوده است.

نظر محققان بر این است که هر آنچه در تورات امده در درجه اول همه اقتباس شده از اصول قدیم است تا تاریخ خود یهود، نوشته ها مبتنی بر فرهنگی کنعانی ها و بابلی ها است و در خلال بیانات متعرض حوادث تاریخی از قبیل ذکر نامها، ذکر شهرها و اماکن شده است و از شخصیت های معروف کنعانی نام برده است. کما اینکه به بحث جنگهای قبل از جنگ قوم موسی نیز پرداخته است.

تورات را به دوقسمت عهد قدیم(یا عقیق) و عهد جدید تقسیم کرده اند. از عهد جدید عهد انجیل را منظور دارند. عهد قدیم در نزد هر دو قوم یهودیان و مسیحیان مقدس است و جزیی از دیانت مسیح نیز به شمار می آید.

کتاب مقدس عنوانی برای هر دو عهد است. تورات که در عبری به آن توره گفته می شوده به معنی هدایت و ارشاد است. تورات شامل 39 کتاب است و به سه قسمت تقسیم شده، قسمت اول شامل 5 کتاب با عناوین:1. سفر تکوین 2. سفر خروج 3. سفر لاویان 4. سفر اعداد 5. سفر تثنیه

قسمت دوم مشتمل بر دو مجموعه است که شرح حال انبیای سلف و خلف است و بنام "نبییم" خوانده می شود. مجموعه اول مخصوص انبیای اول است و مجموعه دوم انبیا متاخر. در مجموعه اول تاریخ بنی اسرائیل از ابتدای ورود یوشع در فلسطین است تا هَدَم (ویران کردن) بیت المقدس و آن چند کتاب است با شرح:

1.      سفر یوشع 2. سفر قضات 3-4. سفر صموئل اول و دوم 5-6. سفر ملوک اول و دوم 7-8 اخبارروزگار اول و اخبار امام دوم

مجموعه دوم خاصه انبیا متاخر است که مشتمل بر 14 کتاب است به شرح زیر:

اشعیا، ارمیا، خرقیال، یوئیل، عاموس، عوبدیان، یونان، میخا، تاحون، ضعینا، جمی، ذکریا، و ملاخی.

قسمت سوم که بنام کتوبیم (کتابها و اشعار) است از 12 کتاب تشکیل شده است. چنانکه گذشت این سه قسمت شامل 39 کتاب است که تحت سه عنوان پنتانیک، نبییم و کتوبیم تدوین یافته است.

اصل دوم، تِلمود:

تلمود در نزد یهود جزیی از احکام دیانت است. تلمود مجموعه ای از شرایع قوم یهود است که از شرح و تفسیر تورات و استنباط از احکام آن به وسیله علمای یهود تدوین یافته است. خاخام های یهودی طی سال های متمادی شرح ها، و تفسیر های گوناگونی بر تورات نوشتند، که آنها را خاخام یوخاس در سال 1500م جمع آوری نمود، و به اضافه چند کتاب دیگر که در سال های 230 و 500م نوشته شده بود کتاب تلمود –یعنی تعلیم دیانت و آداب یهود- را تالیف نمود.

از تلمود به دو عنوان نام می برند. یک عنوان مشنه است و عنوان دیگر جمار. نص و متون احکام تحت عنوان مشنه و شرح و تفسیر احکام تحت عنوان جمار قرار گرفته است. بنابراین تلمود اسمی است جامع برای مشنه و جمار.

مشنه عبارتست از مجموعه تقالید مختلف یهود پیرامون حیات یهودیت با بعضی آیات تورات. اعتقاد یهود این است که این تقالید و تعالیم شفاهی است که موسی (ع) به قومش ابلاغ کرده است. هنگامی که موسی(ع) در کوه بوده این تعالیم به او القا شده و سپس او آنها را به هارون و الیغارز و یوشع تعلیم داده و آنها تعالیم را به انبیا بعد از موسی انتقال داده اند. سپس از انبیاء به مجمع علمی انتقال یافته و آن تعالیم را اعضا مجمع علمی و جانشینان بعدی آنها تا قرن دوم بعد از مسیح حفظ نموده  و تدوین نمودند.

اما جمار مجموع مناظرات و تعالیم و تفاسیر است که در مدارس عالیه بعد از منشه جمع آوری شده و به صورت کتاب در آمده است.

برای تلمود دو عنوان اختیار کرده اند: یکی، تلمود فلسطینی و یهود که به آن تلمود اورشلیمی هم گفته می شود و دیگری تلمود بابلی. تلمود اول در فواصل قرن سوم و پنجم میلادی نوشته شده و نویسندگان آن خاخامان یهود و طبریه هستند و تلمود دوم در قرن پنجم میلادی در بابل نوشته شده که به همان نام نیز نامیده شده است.( اقتباس از کتاب العرب و الیهود فی التاریخ/ احمد سوسه)

خداوند در تِلمود

تلمود معتقد است که خداوند پس از عذاب یهودیان و تخریب هیکل پشیمان شد و گفت:

وای بر من که خودم با صراحت دستور دادم خانه ام ویران گردد، هیکل سوزانده شود و فرزندانم تار و مار شوند.

در دیدگاه تلمود، عصمت از ویژگی های خداوند نیست، زیرا یک بار خداوند بر بنی اسرائیل خشم گرفت.

تلمود می گوید:

همان طور که خداوند میدا خیر است، مبدا شر نیز هست. او به انسان سرشت بد عطا کرد و آنگاه شریعتی برایش مقرر داشت؛ ولی انسان، به خاطر داشتن سرشت بد، نمی تواند به مقتضای شریعت الهی عمل کند و بین دو راهی متحیر باقی می ماند. بنابراین پادشاه داود که اوریا را به قتل رسانید و با همسرش ارتباط برقرار کرد، مرتکب خطا و گناه نشده است، زیرا سبب همه این کاها خدا بوده است.(بوی خون/سید محمد رضا واحدی/ص92) ( یهودیان در کتاب های خود زیاد از این مسائل رو به پیامبر ها بستن)